Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?

<h1>Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?</h1>

<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum ille: Ain tandem? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Minime vero istorum quidem, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Immo alio genere; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. </p>

<p>Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Ergo, inquit, tibi Q. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? A mene tu? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? </p>

<p>Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Coniunctio autem cum honestate vel voluptatis vel non dolendi id ipsum honestum, quod amplecti vult, id efficit turpe. </p>

<ul>
	<li>Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.</li>
	<li>Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus.</li>
	<li>Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;</li>
	<li>Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.</li>
	<li>Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?</li>
</ul>


<p>Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? </p>

<h2>Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.</h2>

<p>Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. </p>