Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

<h1>Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.</h1>

<p>Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nunc vides, quid faciat. Quod cum dixissent, ille contra. Venit ad extremum; Duo Reges: constructio interrete. </p>

<h3>Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?</h3>

<p>Qui convenit? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. </p>

<h5>Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.</h5>

<p>Et quidem, inquit, vehementer errat; Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quod cum dixissent, ille contra. Sed tamen intellego quid velit. Velut ego nunc moveor. </p>

<h4>Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.</h4>

<p>Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Itaque his sapiens semper vacabit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Dici enim nihil potest verius. </p>

<p>Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Non laboro, inquit, de nomine. </p>

<h2>Quod quidem nobis non saepe contingit.</h2>

<p>Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Non laboro, inquit, de nomine. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Facillimum id quidem est, inquam. Sed fortuna fortis; </p>

<p>Quid iudicant sensus? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. At iam decimum annum in spelunca iacet. </p>

<p>Nemo igitur esse beatus potest. Quis Aristidem non mortuum diligit? Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Ego vero isti, inquam, permitto. </p>

<h6>Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;</h6>

<p>Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Sed haec nihil sane ad rem; Urgent tamen et nihil remittunt. Quaerimus enim finem bonorum. Nunc agendum est subtilius. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. </p>

<h1>Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.</h1>

<p>Eadem nunc mea adversum te oratio est. Cur iustitia laudatur? Id est enim, de quo quaerimus. Sed quid sentiat, non videtis. Quonam modo? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quid enim? </p>