Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde dolorem quem maximum? Non semper, inquam;
At certe gravius. Quare attende, quaeso. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quorum altera prosunt, nocent altera. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. De vacuitate doloris eadem sententia erit.
At eum nihili facit; Ego vero isti, inquam, permitto. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
De hominibus dici non necesse est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Non est igitur voluptas bonum. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Sed fac ista esse non inportuna; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Venit ad extremum; Peccata paria.
Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quod totum contra est. Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Tum ille: Ain tandem? Nulla erit controversia. Si longus, levis dictata sunt. An haec ab eo non dicuntur?
Praeteritis, inquit, gaudeo. Iam contemni non poteris. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Non semper, inquam; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quorum altera prosunt, nocent altera.
Qui est in parvis malis. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Ego vero isti, inquam, permitto.
Primum divisit ineleganter; Explanetur igitur. Duo Reges: constructio interrete. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Tubulo putas dicere? Si longus, levis. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Sed ad bona praeterita redeamus.